Ayrıntılarıyla Alanya
Alanya'nın detayları
MÖ 65 yılında Romalı Pompeius'un zaferiyle sonuçlanan Corakesion Savaşı ile korsan egemenliği sona erdiğinde, Roma döneminde surların genişletilmesi ve yeni yapıların eklenmesiyle kent büyümüştür.
Alanya Kalesi; Bizans döneminde Kalonoros olarak denizciler için önemli bir yerleşim noktası ve Akdeniz'in en işlek limanı olmuştur.
İçkale'deki kilise, Arap Evliyası, Cilvarda burnundaki manastır kalıntıları ve Orta Hisar'dan İçkale'ye kadar devam eden yuvarlak kuleli sur kalıntıları Bizans dönemine aittir.
1221'de Kalonoros; Kalenin sahibi Kyr Vart tarafından Anadolu Selçuklu Sultanı Alaaddin Keykubat'a devredilmiş ve adı Alaiye olarak değiştirilmiştir.
I. Alaaddin Keykubat büyük bir imar faaliyeti başlatmış, eski surları güçlendirmenin yanı sıra yeni surlar yaptırmıştır.
I. Alaaddin Keykubat tarafından yaptırılan diğer yapılar ise şunlardır; İç Kale'de büyük sarnıçlar, tersane, kızıl kule, cephanelik, saray kompleksi bulunmaktadır.
Alaiye; 14. yüzyılın ilk yarısında Anadolu Selçuklularının önde gelen ticaret şehri, önemli bir deniz üssü, Mısır ve Suriye ile güçlü ilişkileri olan bir ticaret ve gemi inşa merkezi olarak Anadolu ve Akdeniz'in önemli şehirleri arasında yer almıştır.
Alaiye; Selçuklu devletinin yıkılmasıyla kısa bir süre Kıbrıs Krallığı'nın eline geçmiştir. Karaman ve Alaiye Beyliklerinden sonra 1471 yılında Osmanlı hakimiyetine girmiştir.
Türkiye'nin UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi'nde 77'si kültürel, 3'ü doğal ve 3'ü karma (Kültürel/Doğal) olmak üzere 83 varlığı bulunmaktadır.
UNESCO Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşme uyarınca Taraf Devletler, UNESCO Dünya Mirası Listesine kaydedilmeye uygun varlıkların envanterlerini (geçici liste) UNESCO Dünya Mirası Merkezine sunmakla yükümlüdür.
UNESCO Dünya Mirası Merkezi tarafından yayınlanan bu listede yer alan varlıklar için hazırlanan adaylık dosyaları Dünya Mirası Komitesi'ne sunulur. Geçici Listeler hazırlanırken varlıkların Dünya Miras Komitesi tarafından belirlenen kriterleri karşılama durumları ile mimari, tarihi, estetik ve kültürel, ekonomik, sosyal, sembolik ve felsefi özellikleri de dikkate alınır.
İlk olarak 1994 yılında UNESCO Dünya Mirası Merkezi'ne sunulan Geçici Listemiz, 2000, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019 ve 2020 yıllarında güncellenmiştir.
